Hij was het die je schreef. Hij blies het blad tot papier. Hij kneedde zinnen en schonk woorden van bloedrood zweet. Hij wil je vertellen over een godverlaten front waar de angst heerst in de door duisternis verblinde ogen van de stervende soldaat. Maar als zijn brief je […]

Wat zullen ze voor hem bidden. In onophoudelijk herhalende volzinnen die prevelend opgaan in het geruis van de wind strelend door de rozenkrans aan het kruis. Ze zullen hem zalven en bidstonden houden, Ze zullen U met duizenden tegelijk vragen: “Heer genees hem.” En hijzelf, hij sluipt via […]

Eenzaam kijk ik hoe een koe langzaam het bevroren gras maalt en de restanten ijs uitblaast in een wolk die oplost in de ijlte. Dan doorbreekt zij de stilte, ik groet terug. Samen gaan we verder, zij met grazen, ik met kijken.

Ik schenk een glas wijn in. Er loopt een kind eenzaam door de straat. Ik vraag haar waar ze heen gaat. “Ik ga op weg naar de eeuwigheid. Ik ben nog maar klein, ik haal het wel.” Ik roep haar na: “Doe geen moeite, de tijd komt wel […]

De altijd stromende rivier is door ijzige kou lamgelegd. Het is alsof hij ons niet mag verlaten en troosteloos samen met ontheemde watervogels ligt te wachten op warmte. En als straks de winter zijn kracht in estafette doorgeeft vrees ik dat steeds minder van mijn dorp zal ontwaken. […]

Hij schreef in het zand. Waren het een paar korte vegen van een schilder, als schets voor zijn onvolbrachte werk? Was Zijn schrijven het begin van een volmaakt gedicht over het doel en de vervulling? Of was het een niemendalletje zonder glimlach over een vrouw die sterven moest […]

De wereld in maagdelijk wit wacht op de bruidegom die haar ijzige handen komt verwarmen. Hoe zal zij ooit kunnen veranderen in een woning voor hen die hopen in een bron voor hen die verwachten. Hoe zal de vernietigende mensenhand ooit de genade van God bereiken. Maak u […]

Als dit het leven is, hoe is dan de dood? Als dit de wereld is, waar is dan de hel? Als dit de liefde is, wat is dan de haat? God, als U hier bent, waar ben ik dan?

En dan sta je oog in oog met de dood. De lange laan splitst zich in de schaduw van een fel beschenen bladerdek. Ik zie de handelaar mijn bevlekte kleed verdobbelen. Dat wat ik lief heb is een zware last waarvan de striemen in mijn gedachten snijden. Laat […]

Aan de oever ziet U hoe het water de zwarte kolk vult, de negatieve spiraal. Het is alsof duizenden handen U willen grijpen maar de vingers zijn te koud voor kracht. U reikt Uw warmte dat water doet splitsen maar de handen voelen het niet. Het is alsof […]