De velden zuchten in diverse kleuren groen eindeloos palet.

Langs de dijk zie ik elementen versmelten in een enkel punt.

Toen de kat stierf huilde ik het meest om jouw tranen. We hebben hem begraven. Jij liep als een statige begrafenisondernemer voorop. Het was lachwekkend triest. Maar toen je me aankeek raakte je blik diep in mij de angst voor al het sterven dat je nog moet meemaken […]

Net zoals het water lijnen trekt in het landschap schrijft de tijd ze in mijn handen en voel ik haar erosie als langzaam sterven. En bij het ontspringen van iedere lente sterft de eeuwige bron dorstig. Jij verstopt een ei en tovert een haas terwijl ik de zware […]

Ik kijk voorzichtig over de rand en zie de veroordeelde zielen van schuldeloze kinderen dwalen. Ze klampen zich angstig vast aan de duisternis omdat hun ouders tijdloos ver van hen zijn. In hun wereld. In een oord verdeeld tussen kerk en genade vertelt een oude vrouw weemoedig over […]

Als de ochtend door de ramen naar binnen stroomt verdrink ik in haar geluiden en kom langzaam tot leven. Naast me, in serene rust, lig jij aan de dag nog niet voorgesteld. Ik fluister je naam en je gezicht plooit zich moeizaam in de morgen. Buiten fluiten de […]

Ik sprak een enkel woord maar het geluid weerkaatste tegen de binnenkant van mijn lippen. Niemand heeft gemerkt dat ik het moest schreeuwen. Nu dwaalt het eindeloos tussen de sluier van gevoel en de muren van ratio zodat ik het weer kan ontmoeten als gebed, preek, pleidooi en […]

Even was je huid door kou bleker dan wit weggetrokken. De bedekking lag als een verstikkende laag over je gezicht. Je bewoog niet. Droeg de dagen onveranderd weg langs de tijd. Ik hoor dat je de kinderen troostend verhaalt: “Voel maar. De warme zon druppelt de deken van […]

Als jouw groei iets wordt wat ik wil verbannen tot in de diepste oorden van tijdloosheid, treffen jouw levenslust en drang mij met een schuldbewuste rilling. Ik kan je niet bieden wat Hij kan, maar ik kan er zijn en Hij blijkbaar niet. Toch hoop ik dat je […]

Sluit de wereld af als het laatste hoofdstuk van een te gecompliceerd wordend boek. Denk niet na over de rituelen die al lang van waarden zijn vervreemd. Doe mee met de gekte. Steel het licht van de morgenster. Een kind is ons geboren, een boom is ons gegeven.