Terwijl de wegen zich verleggen het einddoel diabolisch verandert loop ik in een rechte lijn door het leven. Achter me kronkelen voetstappen als dronken stempels in het zand. Daar waar de tijd de wijzers met zachte tikken de paden laat slaan ziet hij me dieper in mijn jas […]

Lucifer brandt volop in de huizen en de warmte druipt van de kaarsen af. Bomen gloeien het jaar uit terwijl het licht terug de hemel in geschoten wordt. Jezus is al lang weggemanaged. Economisch niet rendabel. Aan zwavelstokjes brand je je vingers, maar die groeien in januari wel […]

Hij ging naar oom Jozef die als een tinnen soldaat door het leven schipperde tussen nar en danseres en beide bezong op zijn reizen. Heeft u voor mij nog een graf zodat ik kan rusten tot mijn soldaten zo van mij zijn vervreemd dat niemand mij meer kan […]

Op het perron van Visvliet, waar al lang geen trein meer stopt, wacht ik op hem, moe van zijn belevenissen en vol verhalen van de mensen die hij achterliet. Hij heeft me een brief geschreven van duizend kantjes perkament. Daar moest ik het mee doen, zei hij. Twijfel […]

dan zou ik kunnen schrijven: Het is tegenwoordig vet cool om u niet meer te hebben als doel. Het is intens kikken om je niet meer naar uw woord te schikken Zij die u proberen te promoten zijn te laat. De wereld is toch al naar de kloten […]

Waarom bedroeft geluk mij zo kan ik het niet met gulzige teugen drinken en put ik vertroosting uit de woorden: Dit zal wel niet lang duren. Als ik jullie een kus breng voor de nacht denk ik dat het afscheid is. Voel ik mij intens een Judas en […]

Dreigend onweer volgt op een zomer vol geluk. Een kwestie van tijd.  Trekvogels van water. Een wolk doet de warme lucht aan, even is de harde zon milder, maar gedreven door depressies verlaat hij mij weer. Het zijn net mensen, wolken. Veel water, doelloos en op onvoorspelbare momenten […]

We gingen naar Elspeet, naar je graf, Ytie. Tussen alle versteende herinneringen staat jouw houten kruis. Je leven samengevat tussen twee momenten. Je naam en 1 Cor. 15:53-54. In mijn herinnering zoek ik naar jou. Ik hoop op verhalen en de stilte verhaalt over van alles en nog […]

Typisch is het, wegdoen wat goed is. De mond snoeren van het bekende tracé. De herinnering verbannen uit mensenheugenis. De eeuwige angst voor het cliché. En als er dan toch iets wordt geboren moet het nog nooit zijn gedacht, gemaakt, gedaan. En zo droogt de bron op tot […]

Aan de rand van het veld imiteerden populieren samen met de wind een ruisende beek. Een reiger stond zich te bewonderen en kon in de spiegel van rimpelloos water geen oneffenheid ontdekken. Ik liep langs het pad van slechts platgetrapt gras en wist dat met mijn aanwezigheid de […]