Ochtendritueel

Als de ochtend door de ramen

naar binnen stroomt

verdrink ik in haar geluiden

en kom langzaam tot leven.

Naast me, in serene rust, lig jij

aan de dag nog niet voorgesteld.

Ik fluister je naam en je gezicht

plooit zich moeizaam in de morgen.

Buiten fluiten de vogels

het ochtendbulletin.