Toen de deur kreunend de inbreuk aankondigde

en de koude wind even de warmte kon verdrijven.

Toen was de stilte voorgoed verstoord door de

onhoorbaar schreeuwende angst

van het vergankelijke lichaam.

En als de aarde de kleuren heeft uitgedaan

om een bad te nemen in zwart en grijs

gaan de dagen een verbond aan met de nacht

en zal het een vroege winter zijn.

Zal ik de lampen vullen met olie

de kruiken met water en vragen om wijn.

Of zal ik vertrouwen en

hopen dat er morgen sneeuw zal zijn.