Billboard

Een beetje gerenommeerde plaats heeft een billboard. Een zuil van menige meters hoog waar de reclame fel verlicht met de verre omtrek gedeeld wordt. Of iedereen op deze reclame-uitingen zit te wachten is niet relevant. Het is het statussymbool van menig uit de kluiten gegroeid dorp. Dat deze billboards door sommige bedrijven ook aan minder volgroeide dorpen wordt opgedrongen, weliswaar in iets aangepaste formaten, geeft aan dat de verkoopnood aan de man is.

Zo heeft tot voor kort in Visvliet een immens bord gestaan. Op het bord reclame van een architect en een bouwbedrijf die op een veel te klein stuk grond een veel te groot huis probeerden te slijten. Natuurlijk valt over smaak niet openlijk te twisten, maar ik wil toch tussen de regels door vertellen dat het te bouwen huis een doorsnee nieuwbouwhuis is zonder reuk, kleur of smaak. Het gemiddelde huis in de straat, waar ik over schrijf, is ongeveer 80 jaar oud, met een rijke historie. Het is dan ook verwonderlijk dat volgens kenners het ontwerp perfect in het straatbeeld past. Hoe dit alles dan precies gezien moet worden is vast in een zwaarlijvig rapport duidelijk gemaakt. Voorwaarde voor enig begrip is dan wel dat iemand de laatste pagina van dat rapport überhaupt lezend zou bereiken.

In ieder geval heeft de overbuurman van het stuk grond langer dan een jaar tegen dit enorme bord aangekeken. Het was alsof het huis er, weliswaar tweedimensionaal, al stond. Totdat de buurt in actie kwam. De grond, eigendom van de gemeente, is onderwerp geweest van briefwisselingen en een gesprekken. Al snel was de gemeente Zuidhorn om en is de grond in bruikleen gegeven aan de omwonenden. De gemeente heeft het hekwerk geleverd en de bewoners zijn voortvarend aan het werk gegaan zodat er nu een dierenweitje is ontstaan. Aan de achterkant van het veldje is de grond met traditioneel handwerk omgespit en daar proberen nu preiplantjes zich uit de zware grond een weg naar de oppervlakte te banen. Op het gras daarvoor staat de geit Maggy die door haar baas aan een ketting is gelegd die net een meter tekort is om de preiplantjes vroegtijdig voor eigen consumptie te oogsten. Ik heb mij laten vertellen dat twee konijnen en vier kuikens zich ook permanent willen gaan vestigen. Hoewel de basisschool niet veel zal hebben aan deze bevolkingsgroei zijn de kinderen duidelijk in hun nopjes met de nieuwe inwoners. Het bord is van zijn sokkel gelicht en staat nu op een plaats waar alleen werkelijk geïnteresseerden het nog zal opvallen.

Als de leefbaarheid in de dorpen werkelijk een extra impuls kan gebruiken zou ik de gemeente Zuidhorn willen adviseren om deze constructie elders in de gemeente ook te promoten. Het landelijke karakter van de dorpen overwint het dan van de schreeuwende reclamecultuur.